Kwas hialuronowy –glikozaminoglikan (rodzaj polisacharydyu), który występuje we wszystkich organizmach żywych i należy do najliczniejszej grupy związków mających identyczną budowę chemiczną tak u bakteii, jak i człowieka. Kwas hialuronowy jest biopolimerem, w którym występują naprzemiennie mery kwasu D-glukurowego i N-acetylo-D-glukozaminypołączone wiązaniami β(1→4) i β(1→3) glikozydowymi. Naturalnie występujący kwas hialurynowy posiada masę cząsteczkową od 102 do 104 kDa. W przeciwieństwie do innych glukozoaminoglikanów nie tworzykowalencyjnego wiązania z białkami, nie może więc wchodzić w skład typowego protrliganu. Może natomiast stanowić oś, na której wiążą się inne proteoglikany tworząc wraz z nimi “agregat proteoglikanu”.
Kwas hialuronowy jest również głównym składnikiem mazi stawowej. Jest odpowiedzialny za lepkość mazi, smarowanie powierzchni stawowych, dyfuzję substancji odżywczych i odżywianie chrząstli oraz jest buforem mechanicznym chroniącym komórki przed zgniataniem. W stawie kwas hialuronowy indukuje endogenne wytwarzanie samego siebie przez komórki zwane β-synowiocytami.
Zastosowanie
Żele na bazie kwasu hialuronowego są stosowane do wypełnień ubytków w tkankach oraz służą do wypełnienia zmarszczek i powiększania ust oraz piersi. Ze względu na to, że kwas hialuronowy stopniowo wchłania się do organizmu, implanty na bazie żeli hialuronowych są nietrwałe, co powoduje, że zabiegi z ich użyciem trzeba powtarzać dwa do trzech razy w roku.
Kwas hialuronowy jest również składnikiem filmu łzowego, dlatego dużą popularnością cieszą się płyny do soczewek kontaktowych ikrople do oczu zawierające sól tego kwasu , łagodzące podrażnienia oka powstałe podczas noszenia soczewek kontaktowych i innych dolegliwości
Do niedawna używano w kosmetyce kwasu hialuronowego pozyskiwanego z produktów naturalnych. Obecnie coraz częściej uzyskiwany jest on metodami biotechnologicznymi.
Kwas hialuronowy stosowany jest również w ortopedii i stomatologii w leczeniu chorób i bólu stawów, np. śródstawowych uszkodzeń i zmian zwyrodnieniowo-wytwórczych.
