Zdrowie i Uroda Wszystko dla zdrowia i urody

Bodźce zapachowe wpływają na postrzeganie atrakcyjności. Prawie zawsze silne zapachy ciała uwalniane przez osoby bardzo spocone lub takie, które rzadko się myją, są uważane za nieatrakcyjne (z rzadkimi wyjątkami pewnych fetyszy). Jednak zapach ludzkiego ciała do momentu, w którym nie osiągnął poziomu, który jest odczuwany jako nieprzyjemny, jest często uważany za czynnik atrakcyjności fizycznej. Podobnie jak u innych zwierząt, feromony mają znaczenie u człowieka, chociaż mniejsze i mogą być odbierane przez innych jako atrakcyjne seksualnie.

Często przyjemnie pachnące perfumy są używane jako zachęta dla osób płci przeciwnej do głębszego wdychania powietrza otaczającego osobę, która ich używa. W ten sposób zwiększa się prawdopodobieństwo, że feromony również będą wdychane. Istnieje wiele sklepów internetowych oferujących feromony i zapewniających w reklamach o osiągnięciu dzięki nim sukcesu, ale ich znaczenie w ludzkich relacjach jest szeroko dyskutowane i prawdopodobnie ograniczone, chociaż wydaje się mieć pewne znaczenie

U ludzi występuje słabo rozwinięty narząd przylemieszowy, którego stymulacja aerozolem zawierającym pochodne hormonów sterydowych wywołuje reakcje fizjologiczne, które są kontrolowane przez autonomiczny układ nerwowy i oś podwzgórzowo-przysadkową, co świadczy o występowaniu sygnalizacji poza ludzką świadomością. Kathleen Stern i Martha K. McClintock wykazały także, że feromony jednych kobiet wpływają na wydzielanie hormonów u innych kobiet i dlatego u kobiet mieszkających razem często dochodzi do synchronizacji cykli owulacyjnych.

Claus Wedekind wykazał z kolei, że dla kobiet najbardziej atrakcyjny jest taki zapach mężczyzn, który najmniej przypomina ich własny. Sytuacja jest odwrotna u kobiet biorących tabletki antykoncepcyjne. W badaniu przeprowadzonym pod kątem głównego układu zgodności tkankowej (MHC) okazało się, że kobietom wydawały się bardziej atrakcyjne zapachy mężczyzn, których MHC było najmniej podobne do ich własnego.

Czytaj dalej Zapach

Stereotyp płci to zespół przekonań, jakie cechy i zachowania są charakterystyczne dla każdej płci. Międzykulturowe podobieństwo stereotypów płciowych jest duże – badani z różnych krajów zgadzają się zwykle, jacy są (i powinni być) mężczyźni oraz kobiety. Stereotyp płci przekazywany jest między innymi w formie twarzyzmu.

Większość wizerunków mężczyzn eksponuje twarz.

Badanie. Analiza zdjęć w kolorowych magazynach i portretów namalowanych w ostatnich sześciu wiekach wykazała, że prawie 75% wizerunków mężczyzn koncentruje się na jego głowie lub samej twarzy. Wizerunki kobiet o wiele częściej koncentrują się na ciele. Jednocześnie okazuje się, że wyeksponowanie twarzy (np. na zdjęciu, portrecie) powoduje, iż przedstawiona osoba wydaje się nam bardziej inteligentna i ambitna w porównaniu z tą samą osobą przedstawioną wraz z resztą ciała.

Stereotyp płci wpływa na spostrzeganie mężczyzny otoczonego przez piękne kobiety jako bardziej męskiego niż wtedy, gdy stoi on samotnie. Poprzez socjalizację łatwo jest wyjaśnić zmienność wzorców urody mężczyzn i kobiet w różnych kulturach oraz skłonność do deformowania ciała tak, aby pasowało do ustalonych wzorców. Trudniej jednak wyjaśnić dlaczego pewne cechy wyglądu są związane z urodą w różnych, także nie kontaktujących się ze sobą społecznościach.

Teoria strukturalno-społeczna

XIX-wieczna praca z Ameryki Północnej: zwracają uwagę wydatne oczy, małe usta (faworyzowane w niektórych społeczeństwach), podbródek oraz młodzieńcze cechy (małe ręce i okrągłe policzki).

Struktura społeczna prowadzi więc do odmiennego traktowania i spostrzegania kobiet oraz mężczyzn. “Idealny mężczyzna” to taki, który dobrze pełni swoją rolę (dominujący, silny, wytrwały, inteligentny, ambitny itp.). “Idealna kobieta” to “idealna matka” (mniej ambitna, bardziej zainteresowana relacjami w rodzinie, mniej ekspansywna). Przekłada się to na preferowanie takich cech wyglądu, które kojarzą się z dobrym pełnieniem roli – gęste włosy, zaokrąglone biodra, wydatne piersi itd. u kobiet oraz siła fizyczna, skuteczność, zdrowie, dominacja itp. u mężczyzn.

Teorię tę potwierdza w pewnym stopniu odkrycie odmiennych preferencji w doborze partnera w społeczeństwach egalitarnych (tam gdzie zarobki kobiet i mężczyzn są zbliżone oraz jest większy odsetek kobiet będących na kierowniczych stanowiskach w biznesie i polityce). W takich społeczeństwach skłonność do wyboru przede wszystkim młodych i atrakcyjnych partnerek przez mężczyzn oraz zasobnych partnerów przez kobiety zanika.

Czytaj dalej Stereotypy płciowe

Długie nogi, zaokrąglone biodra, wyraźne piersi, symetryczne ciało i twarz – czynniki silnie skorelowane z urodą kobiety

Cechy wyglądu kobiety związane z postrzeganiem jej jako atrakcyjnej fizycznie:

• Zgrabne pośladki- to tę część kobiecego ciała większość mężczyzn uważa za najatrakcyjniejszą.
• Symetryczna twarz i symetryczne ciało. Znaczenie może mieć, że u kobiet asymetria części ciała (związana z objętością tkanek miękkich) jest najmniejsza w trakcie owulacji.
• Czysta, zdrowa skóra – gładka bez pryszczy czy wyprysków, bez zmarszczek, łupieżu itp. Mężczyźni we wszystkich (lub prawie wszystkich) kulturach preferują kobiety o jaśniejszej skórze od przeciętnej.
• Długie nogi – w dziecięcych proporcjach budowy ciała nogi są znacząco krótsze w stosunku do tułowia niż u ludzi dorosłych; jedna z hipotez głosi, że jest to związane z częstymi upadkami dzieci, w związku z czym krótkie nogi łagodzą skutki takich upadków; wydłużenie się kończyn w stosunku do tułowia pojawia się w okresie dojrzewania, zatem długie nogi są objawem dojrzałości płciowej, co jest spostrzegane jako atrakcyjne.
• Zaokrąglone biodra – badacze odkryli, że dla spostrzeganej atrakcyjności ważny jest stosunek obwodu talii do obwodu bioder (WHR), nie zaś sama szerokość bioder; za najatrakcyjniejsze uważane są kobiety, których WHR wynosi 0,7; znaczne odstępstwa od tej wartości obniżały atrakcyjność fizyczną.
  Mimo że Miss Ameryki jest z roku na rok coraz szczuplejsza, to proporcje talii do bioder pozostają od kilkudziesięciu lat niezmienione; także pierwsze operacje plastyczne polegały m.in. na usuwaniu dolnych żeber w celu poprawienia wcięcia w talii; kobiece proporcje budowy bioder związane są z ilością żeńskich hormonów płciowych produkowanych przede wszystkim przez jajniki – estrogenów; wcięcie w pasie rośnie wraz ze stężeniem tych hormonów w okresie dojrzewania; kobiety o takich proporcjach mają także mniej poronień, mniej kłopotów z zajściem w ciążę, rzadziej chorują na nowotwory jajników i piersi oraz szybciej dojrzewają; prawdopodobnie więc spostrzeganie jako atrakcyjnego takiego właśnie ciała kobiety przyczyniało się do sukcesu reprodukcyjnego.
  Kobieta z nadmiernie podniesionym poziomem męskich hormonów płciowych – androgenów może mieć problemy z trądzikiem, a także mieć męski typ owłosienia (m.in. włosy w okolicy brody). Takie cechy sprawiają, że kobieta jest ogólnie postrzegana jako mniej atrakcyjna fizycznie.
• Młodość – atrakcyjna kobieta to młoda kobieta; wszelkie cechy wyglądu i zachowania, które związane są z młodością: sprężysty krok, różowa skóra bez zmarszczek, błyszczące oczy, lśniące włosy, wigor – podnoszą atrakcyjność.
• Przeciętna twarz – badania dowiodły, że najbardziej atrakcyjne są twarze typowe, bliskie przeciętnym wymiarom. Np. jeśli 32 zdjęcia różnych twarzy nałoży się na siebie i w ten sposób wypreparuje “przeciętną twarz”, to będzie ona najprawdopodobniej oceniana jako ładniejsza niż te wszystkie, które się na nią złożyły. O tym, że twarze typowe są atrakcyjne, świadczy także fakt o wiele częstszego mylenia między sobą twarzy ładnych niż brzydkich. Brzydkim można być na wiele sposobów. Urodziwe twarze są do siebie bardzo podobne. Skłonność do spostrzegania jako atrakcyjnych cech o przeciętnym nasileniu dotyczy nie tylko twarzy. Skrajne natężenie jakiejś cechy lub jej zupełna nieobecność obniża atrakcyjność. W genetyce pojęciem oznaczającym dobieranie się zwierząt w pary z preferencją dla przeciętności jest koinofilia.
  Z kolei badanie przeprowadzone przez Davida Perretta wskazuje na to, że przeciętność niekoniecznie musi dawać najlepszy obraz tego co najbardziej atrakcyjne; okazało się, że najbardziej atrakcyjne kobiety różnią się nieznacznie pewnymi cechami od średniej populacyjnej. Cechy, które je wyróżniają, to: mniej wydatne szczęki, oczy większe w proporcji do całej twarzy oraz mniejsza odległość od ust do podbródka. Jest to wygląd twarzy wyglądającej na młodszą niż przeciętna i to stwierdzenie jest prawdopodobnie prawdziwe również dla innych kultur. Najbardziej atrakcyjne kobiety posiadają również mniejsze nosy.
• Gęste włosy – łysienie jest u mężczyzn cechą dominującą, u kobiet zaś recesywną.
  Gęste włosy odczytywane mogą być jako oznaka “pełnej kobiecości”, podobnie jak łysienie może być oznaką męskości – zarówno mężczyźni łysi jak i gęsto owłosieni mogą być spostrzegani jako atrakcyjni.
• Pełne usta – istnieje mit, jakoby kobiety o mięsistych ustach były namiętne, te o wąskich ustach spostrzegane są jako oziębłe.
• Mały nos i duże oczy sprawiają, że twarz nabiera wyglądu dziecięcego. Jedna z prób wyjaśnienia związku tych cech wyglądu z atrakcyjnością głosi, że w toku ewolucji mężczyźni “nauczyli się” wiązać z kobietami wiernymi, bowiem inaczej wychowywali nie swoje potomstwo, co przyczyniało się do “wymarcia” własnych genów. W związku z tym niewinny, dziecięcy wyraz twarzy (pełne usta, duże oczy, mały nosek) jest kojarzony z uległością, pasywnością, podporządkowaniem, niesamodzielnością i brakiem dominacji. Innym przykładem w zachodnich społeczeństwach wskazującym na preferowanie młodzieńczych cech u kobiet jest stosowanie depilacji.
• Wydatne piersi – istnieje kilka hipotez (raczej o charakterze spekulacyjnym), próbujących wyjaśnić, dlaczego piersi spostrzegane są jako atrakcyjne.Oto kilka z nich:
  • Desmond Morris sugeruje, że piersi są efektem ewolucji mającej na celu zwrócenie uwagi mężczyzn na górne partie ciała kobiet i zachęcenie do uprawiania seksu twarzami do siebie. Gdy ludzie przybrali wyprostowaną, dwunożną postawę, to z przodu ciała kobiety nie było atrybutów seksualnych (w postawie czworonożnej były to pośladki). W związku z tym wykształciły się odpowiednie drugorzędowe cechy płciowe. Zgodnie z tą myślą piersi mają imitować pośladki.
  • Psychoanalitycy uważają, że piersi są przez mężczyzn spostrzegane jako atrakcyjne, bowiem kojarzą się z karmieniem przez matkę. Ściślej uzasadnia to antropolog Bobbi Low, który uważa, że piersi wytworzyły się jako fałszywy sygnał, sugerujący samcom, że samica jest dobrze zaopatrzona w składniki pokarmowe (mleko) dla przyszłego potomstwa.
  • Wydatne piersi są objawem dojrzałości płciowej i płodności, dlatego nadają ciału wygląd atrakcyjny
  • Piersi stanowią informację o tym, że kobieta jest wystarczająco zaopatrzona w tłuszcz konieczny, by przetrwać ciążę.
• Wzrost – ma znaczenie u kobiet, chociaż mniejsze niż u mężczyzn. Mężczyźni wykazują większą preferencję w kierunku kobiet o niższym od siebie wzroście. Badania wykazały również, że kobiety o wzroście poniżej średniej osiągają większy sukces reprodukcyjny. Przewaga niższego wzrostu może polegać na tym, że jest postrzegana jako cecha młodości, a takie cechy u kobiet są dla mężczyzn bardziej atrakcyjne. Innym możliwym wytłumaczeniem jest to, że niższe kobiety wcześniej osiągają dojrzałość płciową.

Pierwsze dwie cechy związane są z urodą we wszystkich kulturach i niezależnie od epoki. Traktowane są jako oznaki zdrowia fizycznego.

Nie wykryto istotnego związku między atrakcyjnością fizyczną kobiety a kolorem czy długością włosów. Przekonanie o tym, że blondynki są bardziej atrakcyjne niż np. brunetki lub szatynki (jeśli wszystkie inne cechy wyglądu są niezmienione) jest mitem. Dla urody kobiet nie ma znaczenia także wygląd zębów, oczywiście poza skrajnymi przypadkami.

Obniżające atrakcyjność cechy wyglądu, które kojarzone są z chorobą lub starością – niesymetryczna budowa ciała i twarzy, szara skóra, zmarszczki itp.

Czytaj dalej Wzór urody kobiecej